KALENDARIUM WRZESIEŃ

Tekla Bądarzewska-Baranowska (ur. ok. 1829 w Mławie, zm. 29 września 1861 w Warszawie) – polska pianistka, kompozytorka salonowych utworów na fortepian. Matka pięciorga dzieci, zmarła po dziewięciu latach małżeństwa z J. Baranowskim; jej grobowiec przedstawiający młodą kobietę z rulonem nut zatytułowanych po francusku La prière d’une vierge (Modlitwa dziewicy) znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 181 rząd 1 miejsce 27/28). Bądarzewska skomponowała ok. 35 miniatur, a światową sławę zyskała utworem Modlitwa dziewicy. Nuty tej miniatury ukazały się w 1856 roku w Warszawie (w cenie 45 kopiejek). Trzy lata później przedrukowane zostały przez paryski Revue et Gazette musicale, i od tego momentu utwór cieszy się popularnością wśród pianistów-amatorów. Opracowywano „Modlitwę...” również na inne instrumenty, jak też na rozmaite zespoły. W 1930 roku Kurt Weill wykorzystał kompozycję w operze Rozkwit i upadek miasta Mahagonny. Utwór wykonywany i nagrywany jest do dzisiaj. Ukazał się w co najmniej 80 wydawnictwach w różnych krajach, m.in. we Francji, Niemczech, Anglii, Włoszech, Australii. W roku 1993 w Korei Północnej ukazała się kaseta VHS z występem zespołu elektronicznego Pochonbo, na której została przedstawiona "Modlitwa dziewicy" w elektronicznej aranżacji. W 2007 w Japonii nagrano pierwszy w historii album z kompozycjami Tekli Bądarzewskiej „Spełniona Modlitwa Dziewicy”. Modlitwa dziewicy była pierwszym polskim utworem, jaki nagrano w Skandynawii. W roku 2012 dzięki staraniom Towarzystwa Przyjaciół Warszawy nagrano pierwszą polską płytę z muzyką Bądarzewskiej Zapomniany dźwięk w wykonaniu Marii Pomianowskiej i Przyjaciół, wydano także książkę Beaty Michalec „Tekla z Bądarzewskich Baranowska, autorka nieśmiertelnej La prière d’une vierge – Miejsca, czas i ludzie”..

Edward Maj (ur. 29 września 1893 w Częstochowie, zm. 7 kwietnia 1967 w Krakowie) – polski kompozytor, określany mianem Polskiego Króla Marszów. Edward Maj od dzieciństwa wykazywał zainteresowania w dziedzinie muzyki. W wieku 7 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach. W wieku 15 lat rozpoczął naukę w częstochowskiej szkole muzycznej. Jednocześnie był członkiem Małej Orkiestry Symfonicznej prof. Neussera, w której był skrzypkiem, później zaś Zastępcą Dyrygenta. Mając 18 lat zostaje dyrygentem Małej Orkiestry Salonowej w Zawierciu oraz Orkiestry Dętej, w 1920 objął stanowisko kapelmistrza 5 batalion saperów w Krakowie. Od 1930 podjął obowiązki dyrygenta krakowskiej Orkiestry Miejskiej, która uczestniczyła we wszystkich najważniejszych uroczystościach miasta. Pod batutą Edwarda Maja, Orkiestra odprowadziła na miejsca wiecznego spoczynku na Wawel marszałka Józefa Piłsudskiego (w 1935) oraz Karola Szymanowskiego (w 1937) na Skałkę, a w 1947 na miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarz Salwatorski wybitnego polskiego aktora i reżysera Juliusza Osterwę. Wybuch wojny w 1939 przerywa jego działalność, lecz po wojnie Edward Maj znów wraca o funkcji dyrygenta aż do roku 1952. Skomponował wiele marszów m.in. P.O.S. (Państwowa Odznaka Sportowa), Odwach, Apel Strzelecki, Laur żołnierski, Prezydent, Na falach eteru, Żałobny, Krakus, Cześć Krakowowi i Pod Ratuszem. Edward Maj zmarł 7 kwietnia 1967 w Krakowie i spoczywa na starym Cmentarzu Rakowickim.

Szymon Nehring (ur. 29 września 1995 w Krakowie) – polski pianista, zwycięzca wielu konkursów pianistycznych (w tym jako pierwszy Polak XV Międzynarodowego Mistrzowskiego Konkursu im. Artura Rubinsteina w Tel-Avivie) oraz finalista XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Pochodzi z Małopolski. Interesował się muzyką od wczesnego dzieciństwa, dzięki staraniom jego dziadka, Krzysztofa Nehringa, który jest miłośnikiem muzyki poważnej. Jest synem krakowskiej homeopatki i pediatry Joanny Nehring. Mając pięć lat, rozpoczął naukę gry na fortepianie, po czym w 2003, jako ośmiolatek, zwyciężył w pierwszym międzynarodowym konkursie pianistycznym dla dzieci w Paryżu. Początkowo był uczniem Zespołu Szkół Muzycznych I stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Krakowie (2002–2008), a następnie Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Krakowie (2008–2014), którą ukończył z wyróżnieniem, będąc w klasie fortepianu u mgr Olgi Łazarskiej. W okresie (2006–2012) był stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Następnie studiował na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie prof. Stefana Wojtasa oraz w okresie (2017–2019) na amerykańskim Uniwersytecie Yale’a w New Haven u pedagoga Borisa Bermana. Od 2008 jest stypendystą Małopolskiej Fundacji Stypendialnej „Sapere Auso”, a od 2010 Fundacji „Pro Musica Bona” oraz stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2015 został laureatem stypendium Krystiana Zimermana.

fot. Bartek Barczyk