Z okazji 420-lecia urodzin wybitnego leszczyńskiego medyka, przyrodnika i pedagoga, Rada Miasta Leszna ogłosiła niedawno rok 2023 Rokiem Jana Jonstona. Z wielkim entuzjazmem podjęliśmy się...
Z okazji 420-lecia urodzin wybitnego leszczyńskiego medyka, przyrodnika i pedagoga, Rada Miasta Leszna ogłosiła niedawno rok 2023 Rokiem Jana Jonstona. Z wielkim entuzjazmem podjęliśmy się stworzenia festiwalu muzycznego „Echa baroku”, którego repertuar nawiązywać będzie do czasów, w których żył ten zasłużony obywatel naszego miasta.
Patronat honorowy nad festiwalem obejmie Prezydent Miasta Leszna oraz Wielkopolska Izba Lekarska, a kierownikiem artystycznym jest lekarz Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Lesznie, Patryk Philavong.
Od nasyconych metafizyką organowych dzieł Jana Sebastiana Bacha, przez efektowne klawiszowe miniatury twórców francuskich, po pełną przyziemnych rozkoszy, roztańczoną muzykę europejskich dworów czasów Jonstona i jego następców – program festiwalu prezentuje szeroki przekrój muzycznego baroku. Niekażdy muzyk potrafi ukazać prawdziwe, atrakcyjne oblicze tych kilkusetletnich dzieł - na festiwalu najlepsi polscy artyści specjalizujący się w tzw. wykonawstwie historycznym - m.in. nagradzana w Polsce i zagranicą Oh! Orkiestra Historyczna pod dyrekcją Martyny Pastuszki czy Lilianna Stawarz z zespołem Royal Baroque Ensemble. Stawarz wystąpi dodatkowo z autorskim recitalem klawesynowym.
Leszno to jedna z barokowych pereł Wielkopolski i trudno wyobrazić sobie lepszą przestrzeń dla tej muzyki od wnętrz leszczyńskich kościołów. W najcenniejszym barokowym kompleksie miasta, bazylice św. Mikołaja wysłuchamy muzyki organowej, w tym improwizacji, a w pokalwińskim kościele św. Jana Chrzciciela (do którego, jako kalwin, uczęszczał zapewne Jan Jonston) festiwal zostanie zainaugurowany przez jeden z najbardziej rozchwytywanych na naszym kontynencie zespołów grających na instrumentach z epoki. W ostatni festiwalowy weekend naszym gospodarzem będzie Teatr Miejski - jego estrada była już w przeszłości miejscem wielu pamiętnych koncertów kameralnych.
Poniżej program festiwalu:
27 maja 2023 r., godz. 20, Kościół św. Jana Chrziciela
{oh!} Orkiestra Historyczna pod dyrekcją Martyny Pastuszki
28 maja 2023 r., godz. 17, Bazylika św. Mikołaja w Lesznie
recital organowy – Filip Presseisen
1 czerwca 2023 r., godz. 17, Bazylika św. Mikołaja w Lesznie
recital organowy – Wacław Golonka
3 czerwca, godz. 19, Teatr Miejski w Lesznie
recital klawesynowy – Lilianna Stawarz
4 czerwca, godz. 18, Teatr Miejski w Lesznie
Royal Baroque Ensemble pod dyrekcją Lilianny Stawarz
Maria Amelia Dziewulska (ur. 1 czerwca 1909 w Warszawie, zm. 18 kwietnia 2006 tamże) – polska kompozytorka, teoretyczka muzyki i pedagożka. W latach 1928–1933 studiowała teorię muzyki...
Maria Amelia Dziewulska (ur. 1 czerwca 1909 w Warszawie, zm. 18 kwietnia 2006 tamże) – polska kompozytorka, teoretyczka muzyki i pedagożka. W latach 1928–1933 studiowała teorię muzyki w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie pod kierunkiem Kazimierza Sikorskiego i Józefa Turczyńskiego. W latach 1936–1937 odbyła samodzielne studia z zakresu reżyserii muzycznej w BBC oraz w wytwórni płyt Decca w Londynie. Od 1933 do 1939 pracowała w szkolnictwie muzycznym jako pedagog Wszechnicy Muzycznej i szkoły muzycznej dla dzieci. W latach 1945–1966 uczyła teorii muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, pełniąc jednocześnie funkcję dziekana Wydziału Kompozycji, Teorii Muzyki i Dyrygentury w latach 1950–1961, zaś od 1961 do 1966 kierownika Katedry Kształcenia Słuchu. Po przeniesieniu się w 1966 do Warszawy podjęła pracę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie w 1967 uzyskała tytuł profesora. W warszawskiej uczelni prowadziła wykłady z kształcenia słuchu i kontrapunktu do 1981, od 1976 jako profesor emerytowany. Jest laureatką konkursów kompozytorskich: w 1955 otrzymała II nagrodę za Kwartet smyczkowy nr 1 (1954) na Konkursie Związku Kompozytorów Polskich, w 1959 - I nagrodę za Missa in honorem S. Vincenti na chór mieszany (głosy męskie i chłopięce) z towarzyszeniem instrumentów dętych drewnianych lub organów (1958) na Konkursie księży Misjonarzy w Warszawie, w 1968 - wyróżnienie za Spotkania - Recontres na organy (1968) na konkursie zorganizowanym przez Szczecińskie Towarzystwo Muzyczne w Kamieniu Pomorskim. Ponadto została uhonorowana Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci (1956), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964) oraz Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I i II stopnia (1965, 1971) za szczególne osiągnięcia w dziedzinie pracy dydaktyczno-wychowawczej i organizacji procesu wychowawczego. Dziewulska jest autorką lub współautorką prac metodycznych z zakresu kształcenia słuchu: "Metodyka kształcenia słuchu" (PWM, Kraków 1948), "Materiały do kształcenia słuchu", wspólnie z Aleksandrem Frączkiewiczem i Krystyną Palowską (PWM, Kraków 1963, 1980 - wyd. VI). Była członkiem Związku Kompozytorów Polskich od 1952. Jej ojciec Stefan Dziewulski (1876-1941), był z wykształcenia prawnikiem i ekonomistą.
