Henry Purcell (ur. prawdopodobnie 10 września 1659 w Westminster w Anglii, zm. 21 listopada 1695 w Londynie) – angielski kompozytor muzyki barokowej. Pełnił funkcję kompozytora na dworze...
Henry Purcell (ur. prawdopodobnie 10 września 1659 w Westminster w Anglii, zm. 21 listopada 1695 w Londynie) – angielski kompozytor muzyki barokowej. Pełnił funkcję kompozytora na dworze królewskim, mianowanego kopisty Opactwa Westminsterskiego, a później (w roku 1682) został jednym z organistów katedry królewskiej. Uchodzi on za twórcę angielskiej muzyki narodowej, czego wyrazem może być uznanie jego opery Dydona i Eneasz za operę narodową. Wśród jego kompozycji znaleźć można liczne anthemy, ody, muzykę instrumentalną oraz sceniczną (w tym tzw. semiopery). Purcell często porównywany jest z Mozartem. Podobnie ogromne jest ich znaczenie dla muzyki obu krajów. Purcell również był genialnym dzieckiem i zmarł młodo (w wieku 36 lat, w rezultacie przeziębienia). Sposób traktowania przez niego materiału muzycznego był zupełnie nowatorski. Wprowadził on brytyjski świat muzyczny do epoki dojrzałego baroku bez pośrednictwa Włochów czy Francuzów. Jego muzyka wpłynęła na kompozycje Georga Friedricha Händla. Komponował większość barokowych gatunków, w tym: anthemy, psalmy i pieśni religijne.
Leopold Godowski
1938-11-21
Leopold Godowski (Leopold Godowsky; ur. 13 lutego 1870 w Żoślach, zm. 21 listopada 1938 w Nowym Jorku) – amerykański pianista, kompozytor i pedagog. Debiutował w wieku 9 lat w Wilnie,...
Leopold Godowski (Leopold Godowsky; ur. 13 lutego 1870 w Żoślach, zm. 21 listopada 1938 w Nowym Jorku) – amerykański pianista, kompozytor i pedagog. Debiutował w wieku 9 lat w Wilnie, następnie odbył tournée po Polsce, Rosji i Niemczech. W 1884 podjął studia u E. Rudolffa w Berlinie oraz Saint-Saënsa w Paryżu (1887–1890). W 1890 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako pedagog w Filadelfii i Chicago. Po występie w Berlinie w grudniu 1900, gdzie odniósł olbrzymi sukces został obwołany jednym z największych współczesnych pianistów i następcą Liszta; otrzymał tam klasę fortepianu. W 1909 został powołany na kierownika klasy mistrzowskiej w Akademii der Tonkunst w Wiedniu. W marcu 1911 występował w Polsce, w 1914 opuścił Europę i ponownie zamieszkał w USA. Koncertował w Ameryce Południowej i Azji, a po wojnie w Europie. W 1926 wystąpił ponownie w Polsce. 25 kwietnia 1930 uległ paraliżowi, który uniemożliwił mu dalszą karierę pianistyczną. Zmarł 21 listopada 1938 w Nowym Jorku. Godowski przeszedł do historii także jako autor wirtuozowskich transkrypcji i parafraz koncertowych. Najsłynniejsze z nich to Studia na tle Etiud Chopina, trzy Metamorfozy symfoniczne na tematy Walców Johanna Straussa oraz seria Renaissance oparta na utworach francuskich klawesynistów.
