KALENDARIUM KWIECIEŃ

Edward Maj (ur. 29 września 1893 w Częstochowie, zm. 7 kwietnia 1967 w Krakowie) – polski kompozytor, określany mianem Polskiego Króla Marszów. Edward Maj od dzieciństwa wykazywał zainteresowania w dziedzinie muzyki. W wieku 7 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach. W wieku 15 lat rozpoczął naukę w częstochowskiej szkole muzycznej. Jednocześnie był członkiem Małej Orkiestry Symfonicznej prof. Neussera, w której był skrzypkiem, później zaś Zastępcą Dyrygenta. Mając 18 lat zostaje dyrygentem Małej Orkiestry Salonowej w Zawierciu oraz Orkiestry Dętej, w 1920 objął stanowisko kapelmistrza 5 batalion saperów w Krakowie. Od 1930 podjął obowiązki dyrygenta krakowskiej Orkiestry Miejskiej, która uczestniczyła we wszystkich najważniejszych uroczystościach miasta. Pod batutą Edwarda Maja, Orkiestra odprowadziła na miejsca wiecznego spoczynku na Wawel marszałka Józefa Piłsudskiego (w 1935) oraz Karola Szymanowskiego (w 1937) na Skałkę, a w 1947 na miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarz Salwatorski wybitnego polskiego aktora i reżysera Juliusza Osterwę. Wybuch wojny w 1939 przerywa jego działalność, lecz po wojnie Edward Maj znów wraca o funkcji dyrygenta aż do roku 1952. Skomponował wiele marszów m.in. P.O.S. (Państwowa Odznaka Sportowa), Odwach, Apel Strzelecki, Laur żołnierski, Prezydent, Na falach eteru, Żałobny, Krakus, Cześć Krakowowi i Pod Ratuszem. Edward Maj zmarł 7 kwietnia 1967 w Krakowie i spoczywa na starym Cmentarzu Rakowickim.

Antoni Henryk Radziwiłł herbu Trąby (ur. 13 czerwca 1775 w Wilnie, zm. 7 kwietnia 1833 w Berlinie) – polski książę, polityk, kompozytor, książę-namiestnik (niem. Statthalter) Wielkiego Księstwa Poznańskiego, I ordynat na Przygodzicach, XII ordynat na Nieświeżu. Najwybitniejszy w XIX. w. przedstawiciel orientacji polsko-pruskiej. Bezpodstawnie tytułował się także hrabią szydłowieckim. Pruski generał-lejtnant. Radziwiłł był uzdolnionym kompozytorem, wiolonczelistą, gitarzystą i śpiewakiem. Jego berliński pałac (od 1875 roku siedziba Kancelarii Rzeszy, gdzie rezydowali m.in. Bismarck i Hitler) pełnił funkcję ośrodka życia muzycznego, literackiego i teatralnego; do grona przyjaciół księcia należeli Johann Wolfgang von Goethe i Ludwig van Beethoven, który zadedykował mu uwerturę Zur Namensfeier (opus 115). W swoim pałacyku myśliwskim w Antoninie, w pobliżu Ostrowa Wielkopolskiego (którego był właścicielem), gościł dwukrotnie (1827 oraz 1829) Fryderyka Chopina, który napisał dla niego Trio g-moll na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (opus 8); Chopin dał również 2 X 1828 koncert w poznańskiej siedzibie namiestnika. Pierwszy swój utwór zadedykował mu również Feliks Mendelssohn (Radziwiłł bywał częstym gościem w domu jego rodziców). Miejsce w historii muzyki zapewniło mu autorstwo pierwszej muzyki skomponowanej do Fausta (1808-1832, wystawiona w pełnej wersji w 1835 roku) J.W. Goethego napisanej w latach 1808–1831 w pałacu Ciszyca w Kowarach, a wystawionej po jego śmierci w 1835 w Berlinie, którą podziwiał nawet sam Chopin. Skomponował również wiele pieśni. Był również rysownikiem i rytownikiem, pozostawił też nieliczne akwaforty: głównie portrety osób z najbliższego, arystokratycznego otoczenia. Sam książę Antoni wraz z żoną spoczywa w krypcie rodowej w kościele pw. M.B. Ostrobramskiej w Antoninie.

Paweł Antoni Buczyński (ur. 7 kwietnia 1953 w Laskach, zm. 5 stycznia 2015 w Warszawie) – polski kompozytor i pedagog. W latach 1968-1974 uczęszczał do PSM II stopnia im J. Elsnera w Warszawie i ukończył ją z wyróżnieniem w klasie fortepianu. W latach 1974-1979 studiował kompozycję w klasie Tadeusza Bairda w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. W latach 1983-1984 kontynuował studia jako stypendysta rządu austriackiego w Konserwatorium Muzycznym w Wiedniu pod kierunkiem Romana Haubenstocka-Ramatiego. Brał udział w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadt (1980, 1982, 1984) oraz Międzynarodowym Warsztacie Młodych Kompozytorów w Borowec w Bułgarii (1982). Od 1979 pracował na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, w latach 2006-2015 na stanowisku docenta. Był prodziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (1993-1996). W latach 80. i 90. pełnił różne funkcje w Zarządzie Głównym i Zarządzie Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich. W latach 1990-1994 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. W 1995 i 1997 pracował w jury Konkursu Kompozytorskiego im. Tadeusza Bairda. Pod koniec lat 90 XX wieku zamieszkał w Ożarowie Mazowieckim. Na mszy pogrzebowej w Sanktuarium Miłosierdzi Bożego wśród obecnych byli: Ryszard Zimak oraz prezes Związku Kompozytorów Polskich - Edward Sielicki. Od 2017 odbywa się w Ożarowie Mazowieckim Konkurs Kolęd i Pastorałek imienia Pawła Buczyńskiego. Język muzyczny Pawła Buczyńskiego należy do tzw. nowego romantyzmu – klasyczna orkiestracja i forma, lecz połączenie środków muzycznych tożsamych dla romantyzmu i zdobyczy Drugiej Awangardy. Buczyński wpisuje się w nurt liryzmu Bairda i umiłowania brzmień eufonicznych, co charakteryzuje kompozytorów okresu ponowoczesnego.

Leif Ove Andsnes (ur. 7 kwietnia 1970) - norweski pianista, studiował w Konserwatorium w Bergen pod kierunkiem Jiřiego Hlinki. Założyciel Rosendal Chamber Music Festival, wieloletni dyrektor artystyczny Risør Festival of Chamber Music oraz dyrektor muzyczny Ojai Music Festival w Kalifornii (2012). Otrzymał nagrodę Gramophone Hall of Fame (2013) oraz honorowe doktoraty Juilliard School w Nowym Jorku (2016) i Uniwersytetu w Bergen (2017). Artysta współpracuje z wieloma orkiestrami, m.in. filharmonii wiedeńskiej, monachijskiej, londyńskiej, berlińskiej, bostońskiej, japońskiej stacji NHK, Los Angeles, ponadto z Tonhalle Zürich, Deutshes Symphonie-Orchester Berlin, Bavarian Radio Symphony, Orchestre Philharmonique de Radio France, Oslo Philharmonic Orchestra, New World Symphony. Jednym z bardziej znaczących osiągnięć artysty było tournée „The Beethoven Journey”, podczas którego w ciągu czterech sezonów dał około 230 koncertów w 108 miastach w 27 krajach, prezentując twórczość fortepianową Beethovena z towarzyszeniem dyrygowanej przez siebie Mahler Chamber Orchestra. W 2016 r. ukazał się film dokumentujący ów projekt pt. Concerto – A Beethoven Journey brytyjskiego reżysera Phila Grabsky’ego. Andsnes nagrał ponad 30 płyt dla wytwórni EMI Classics, wśród nich osiem nominowanych do Grammy oraz sześć nagrodzonych Gramophone Award. Obecnie nagrywa dla Sony Classical. W 2017 r. ukazała się płyta z dziełami Sibeliusa, na której znajdują się również aranżacje Andsnesa. Artysta został uhonorowany tytułem komandora Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa oraz prestiżową nagrodą Peer Gynt za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury, a także Gilmore Artist oraz Royal Philharmonic Society’s Instrumentalist Award. Leif Ove Andsnes udziela lekcji mistrzowskich w Piano Academy w Bergen założonej przez Jiříego Hlinkę.