Józef Koffler (ur. 28 listopada 1896 w Stryju, zm. prawdopodobnie 1944 roku w Krośnie) – polski kompozytor. Józef Koffler pochodził z rodziny polsko-żydowskiej. W latach...
Józef Koffler (ur. 28 listopada 1896 w Stryju, zm. prawdopodobnie 1944 roku w Krośnie) – polski kompozytor.
Józef Koffler pochodził z rodziny polsko-żydowskiej. W latach 1910-1914 uczył się w C. K. Gimnazjum w Stryju, gdzie w 1914 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości. Jednocześnie kształcił się prywatnie w dziedzinie kontrapunktu, harmonii i gry na fortepianie. W latach 1914-1915 studiował prawo a potem harmonię i kompozycję na Uniwersytecie w Wiedniu. Jednym z nauczycieli w dziedzinie kompozycji muzycznej był Hermann Grädener. W roku 1916 został powołany do austriackiej służby wojskowej, którą miał zakończyć w roku 1920. Po odrodzeniu Polski w 1918 przeszedł do nowo organizowanego wojska polskiego, kiedy tylko uformowały się pierwsze jego oddziały. W wojsku polskim kontynuował zajmowanie się muzyką jako dyrygent orkiestr dętych, dla których również komponował muzykę. Zimą 1920 roku kontynuował studia tym razem na wydziale muzykologii, gdzie studiował m.in. u Guido Adlera, Roberta Lacha, Wilhelma Fischera i Egona Wellesza. W tym samym czasie studiował również dyrygenturę u Feliksa Weingartnera. W roku 1923 obronił pracę doktorską po czym pracował w Wiedniu jako nauczyciel muzyki i dyrygent chóru w Burgtheater. W okresie wiedeńskim poznał Albana Berga, którego muzyka wpłynęła na estetykę Kofflera. Koffler wrócił do Polski i osiedlił się we Lwowie w 1925 roku. Nauczał tu w latach 1924-1941 kompozycji, instrumentacji, form muzycznych i harmonii w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego. Popularnością cieszyły się jego kursy z dziedziny kompozycji atonalnej, gdzie jednym z jego uczniów był znany kompozytor Roman Haubenstock-Ramati. Na początku lat trzydziestych Koffler zetknął się z Arnoldem Schönbergiem i jego dodekafoniczną techniką kompozytorską, która miała znaczny wpływ na jego twórczość. W tym samym czasie został wybrany na członka Zarządu Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich w Warszawie oraz Związku Polskich Muzyków Pedagogów. Józef Koffler działał także jako krytyk i publicysta muzyczny. W latach 1930-1938 był redaktorem naczelnym czasopisma "Orkiestra", a w latach 1936-1937 publikował także w czasopiśmie "Echo". Jego artykuły ukazywały się także innych polskich czasopismach. Po Wrześniu 1939 i zajęciu miasta przez armię sowiecką Józef Koffler został kierownikiem katedry kompozycji i prorektorem nowo utworzonego państwowego konserwatorium we Lwowie. Wtedy też został przez władze sowieckie mianowany profesorem.
Kiedy Niemcy weszli do miasta w lipcu 1941 roku, Koffler wraz z żoną i synem został uwięziony i wywieziony do getta w Wieliczce koło Krakowa. Dalsze ich losy nie są dokładnie znane. Najprawdopodobniej razem z rodziną został zastrzelony przez Niemców na początku 1944 roku w pobliżu miasta Krosno na Podkarpaciu, gdzie ukrywał się po likwidacji getta w Wieliczce. Józef Koffler wraz z Tadeuszem Majerskim byli jedynymi kompozytorami polskimi okresu międzywojennego posługującymi się techniką dodekafoniczną.
Spośród całej spuścizny Kofflera tylko dwa dzieła zostały wydane po wojnie (przez PWM) i są dostępne: Trio smyczkowe op. 10 oraz Kantata Miłość op. 14. Po roku 1990 kilkanaście utworów Kofflera zostało utrwalonych na nagraniach płytowych.
Anton Rubinstein
1829-11-28
Anton Grigoriewicz Rubinstein, ros. Антон Григорьевич Рубинштейн; (ur. 16 listopada?/ 28 listopada 1829 we wsi Wychwatyniec w guberni podolskiej, zm. 8 listopada?/ 20...
Anton Grigoriewicz Rubinstein, ros. Антон Григорьевич Рубинштейн; (ur. 16 listopada?/ 28 listopada 1829 we wsi Wychwatyniec w guberni podolskiej, zm. 8 listopada?/ 20 listopada 1894 w Peterhofie) – rosyjski pianista, kompozytor i dyrygent. Rubinstein rozpoczął naukę gry na fortepianie jako dziecko, a pierwszy publiczny występ dał w wieku dziewięciu lat. Edukację kontynuował w Paryżu, a potem od 1844 w Berlinie, gdzie ze swoim bratem, Nikołajem Rubinsteinem, studiował kompozycję u Siegfrieda Dehna. W roku 1848 powrócił do Rosji i zamieszkał w Petersburgu, gdzie w 1859 założył Rosyjskie Towarzystwo Muzyczne, a w 1862 konserwatorium, którym kierował w latach 1862–1867 i 1887–1890. Polskimi uczniami Rubinsteina byli m.in. Józef Hofmann i Zofia Rabcewicz. Od roku 1867 odbywał tournée koncertowe po Europie. W 1872 odbył wraz z Henrykiem Wieniawskim tournée po Ameryce, podczas którego artyści w ciągu 8 miesięcy dali 215 koncertów. Jego dorobek kompozytorski jest bogaty. Rubinstein skomponował 20 oper (w tym Demon), 6 symfonii (druga symfonia, Ocean, która jest pierwszym rosyjskim utworem programowym), 5 koncertów fortepianowych, pieśni (takie jak Azza, Noc – romans), a także wiele utworów fortepianowych oraz kameralnych.
Jean-Baptise Lully
1632-11-28
Jean-Baptiste Lully (ur. 28 listopada 1632 we Florencji, zm. 22 marca 1687 w Paryżu) – francuski kompozytor włoskiego pochodzenia. Urodził się i wychował we Włoszech, jednak w wieku 14 lat...
Jean-Baptiste Lully (ur. 28 listopada 1632 we Florencji, zm. 22 marca 1687 w Paryżu) – francuski kompozytor włoskiego pochodzenia. Urodził się i wychował we Włoszech, jednak w wieku 14 lat wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał i kontynuował swoją karierę muzyczną, stając się jednym z najbardziej znanych francuskich kompozytorów epoki baroku