Maria Luigi Carlo Zenobio Salvatore Cherubini (ur. 8 września lub 14 września 1760 we Florencji, zm. 15 marca 1842 w Paryżu) – włoski kompozytor, znany przede wszystkim z twórczości...
Maria Luigi Carlo Zenobio Salvatore Cherubini (ur. 8 września lub 14 września 1760 we Florencji, zm. 15 marca 1842 w Paryżu) – włoski kompozytor, znany przede wszystkim z twórczości operowej i religijnej. Pierwszym nauczycielem Cherubiniego był jego ojciec, klawesynista we florenckim Teatro della Pergola, następnie uczył się u Bartolomea i Alessandra Felicich. Odbył studia u Sartiego w Bolonii. W czasie studiów komponował muzykę kościelną. Pierwszą operę Quinto Fabio wystawił bez powodzenia w 1780. W kolejnych latach skomponował kolejnych 9 oper, wystawionych w różnych włoskich teatrach. W 1785 otrzymał stanowisko nadwornego kompozytora królewskiego w Londynie, gdzie wystawił kolejne swoje dzieła. W 1787 przeniósł się do Paryża, z którym był związany do końca życia. W tym czasie zmienił styl komponowanych oper z włoskiego na francuski; już pierwsza skomponowana dla Paryża opera Démophoon należała do gatunku opéra comique, któremu pozostał wierny do końca twórczości. W 1806 odwiedził Wiedeń w związku z prapremierą skomponowanej na zamówienie tamtejszej opery Faniski, poznając Haydna i Beethovena, którzy cenili jego twórczość. Od 1822 był dyrektorem Konserwatorium Paryskiego. Komponowanie oper zarzucił po niepowodzeniu Ali-Baby w 1833; zwrócił się wówczas ku muzyce religijnej i kameralnej. Ostatnim znaczącym utworem Cherubiniego, skomponowanym w 1836, było Requiem d-moll. Został pochowany na paryskim cmentarzu Père-Lachaise. Odznaczony został Legią Honorową w stopniu kawalera (1814), oficera (1829) i komandora (1842). Cherubini przyczynił się znacząco do rozwoju muzyki francuskiej, zwłaszcza gatunku opéra comique. Jego twórczość znalazła uznanie Haydna, który nazywał go „swoim drogim synem” i Beethovena, który uważał go za „pierwszego spośród współczesnych”. Opera Cherubiniego Lodoïska wywarła wpływ na Fidelia Beethovena. Dzieła Cherubiniego popadły szybko w zapomnienie i tylko nieliczne z nich (Lodoïska, Dwa dni, Medea) pojawiają się na scenach operowych współcześnie. Medea wystawiana była od połowy XIX w. w wersji ze śpiewanymi recytatywami, dopisanymi w stylu wagnerowskim przez Franza Paula Lachnera lub w wersji włoskiej, z recytatywami Luigiego Arditiego. W XX w. powstała kolejna przeróbka opery – recytatywy Lachnera opatrzono tekstem włoskim. W takiej wersji śpiewała partię Medei Maria Callas, przywracając utwór scenie i tworząc jedną z najważniejszych kreacji w swojej karierze. Oryginalną wersję Medei wystawiono w XX w. po raz pierwszy dopiero w 1995, na festiwalu Martina Franca.
Lili Boulanger
1918-03-15
Lili Marie-Juliette Boulanger (ur. 21 sierpnia 1893 w Paryżu, zm. 15 marca 1918 w Mézy-sur-Seine) – kompozytorka francuska, siostra i uczennica Nadii Boulanger. Kształciła się w...
Lili Marie-Juliette Boulanger (ur. 21 sierpnia 1893 w Paryżu, zm. 15 marca 1918 w Mézy-sur-Seine) – kompozytorka francuska, siostra i uczennica Nadii Boulanger. Kształciła się w konserwatorium w Paryżu, gdzie jako pierwsza kobieta została laureatką Prix de Rome za kantatę Faust et Hélène (1913). Komponowała pieśni, utwory chóralne, psalmy; nie dokończyła pracy nad operą La princesse Maleine (do libretta Maurice Maeterlincka). Jej imieniem nazwana została asteroida (1181) Lilith.
ROCZNICE NARODZIN
Fabio Biondi
1961-03-15
Fabio Biondi (ur. 15 marca 1961 w Palermo) – włoski skrzypek i dyrygent, założyciel zespołu Europa Galante. Jeden z pionierów gry na instrumentach z epoki i historycznego wykonawstwa....
Fabio Biondi (ur. 15 marca 1961 w Palermo) – włoski skrzypek i dyrygent, założyciel zespołu Europa Galante. Jeden z pionierów gry na instrumentach z epoki i historycznego wykonawstwa. Występuje jako dyrygent i solista, grając na skrzypcach Carla Ferdinanda Gagliana z 1766 roku.