KALENDARIUM CZERWIEC

Stanisław Moniuszko herbu Krzywda (ur. 5 maja 1819 w Ubielu, zm. 4 czerwca 1872 w Warszawie) – polski kompozytor, dyrygent, pedagog, organista; autor ponad 268 pieśni, wielu oper (najsłynniejsze to Halka, Straszny dwór i Paria), operetek, baletów i muzyki kościelnej. Tworzył muzykę nacechowaną narodowo, wplatając w swoje kompozycje wyraziste elementy folkloru polskiego (melodie i tańce ludowe) oraz wykorzystując utwory polskich poetów (m.in. Jana Kochanowskiego, Adama Mickiewicza). Jeden z najwybitniejszych kompozytorów polskiego romantyzmu. Jest nazywany ojcem „polskiej opery narodowej”.

Cecilia Bartoli (ur. 4 czerwca 1966 w Rzymie) – włoska śpiewaczka, mezzosopran koloraturowy. Jej rodzice Silvana Bazzoni i Pietro Angelo Bartoli byli profesjonalnymi śpiewakami i to oni dawali jej pierwsze lekcje śpiewu. Studiowała w Conservatorio di Santa Cecilia w Rzymie. Po raz pierwszy publicznie wystąpiła w wieku ośmiu lat w Tosce. Jej prawdziwy debiut operowy miał miejsce w 1987 w Arena di Verona; to bardzo młody wiek, jak na debiut operowy. W swoim bogatym repertuarze ma zarówno utwory kompozytorów epoki wczesnego baroku (Gulio Caccini), jak i romantyzmu (Hector Berlioz, Vincenzo Bellini czy Gioacchino Rossini). Ma świetny zmysł dramatyczny i wielki talent aktorski. Zdobyła wielką sławę jako śpiewaczka operowa, głównie w dziełach późnego baroku (np. Rinaldo Händla) i klasycyzmu (np. Così fan tutte Mozarta). Partią Despiny w Cosi fan tutte zadebiutowała w 1996 roku na scenie Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Nie boi się trudnego, mało znanego repertuaru: nagrała płytę z ariami Antonio Salierego. Szczególnie jednak ceniona jest jako interpretatorka muzyki wokalnej Antonio Vivaldiego (aria Agitata da due venti z opery Griselda lub aria Vagante Armatae face et anguibus z oratorium Juditha triumphans). Bartoli znana jest z bardzo energicznych i brawurowych występów. Ma bardzo charakterystyczną barwę głosu; nawet słabo osłuchani melomani rozpoznają jej tembr po kilku dźwiękach. Jest również ceniona ze względu na niezwykły warsztat, interpretacje, sposoby artykulacji. W 1995 została uhonorowana francuskim Orderem Sztuki i Literatury. W 2010 została laureatką prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning.