Henryk Sztompka (ur. 1 kwietnia 1901 w Bogusławce koło Łucka, zm. 21 czerwca 1964 w Krakowie) – polski pianista, wyróżniony na I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka...
Henryk Sztompka (ur. 1 kwietnia 1901 w Bogusławce koło Łucka, zm. 21 czerwca 1964 w Krakowie) – polski pianista, wyróżniony na I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1927) nagrodą Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków. Studia ukończył z wyróżnieniem w Konserwatorium Warszawskim pod kierunkiem Józefa Turczyńskiego (1926), następnie kształcił się u Ignacego Jana Paderewskiego (1928-1932). W latach 1945-1964 prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (od 1955 na stanowisku profesora nadzwyczajnego, od 1958 profesora zwyczajnego). W 1957 został kierownikiem katedry fortepianu, a w latach 1957-1963 pełnił funkcję prorektora. Do jego uczniów należeli m.in. Regina Smendzianka. Brał także udział w pracach jury podczas wielu konkursów pianistycznych, m.in. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1949, 1955, 1960), Międzynarodowego Konkursu im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud w Paryżu (1953, 1955, 1959, 1961) i Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie (1958, 1962). Uhonorowany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1937), Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1949), zespołową Nagrodą Państwową I stopnia (1950), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1955), Nagrodą Miasta Krakowa (1958). Pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
