Krystyna Domańska-Maćkowiak (ur. 22 stycznia 1936 w Berlinie, zm. 13 lipca 2021) – polska muzykolog, profesor chóralistyki, wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu. Urodziła się w...
Krystyna Domańska-Maćkowiak (ur. 22 stycznia 1936 w Berlinie, zm. 13 lipca 2021) – polska muzykolog, profesor chóralistyki, wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu. Urodziła się w Berlinie, gdzie jej ojciec Władysław był dyrektorem polskiego biura podróży Orbis a matka Agnieszka sekretarką w polskim konsulacie. Rodzina została ewakuowana w ostatnich dniach sierpnia 1939 do Warszawy. W wyniku działań II wojny światowej została oddzielona od swojej rodziny, często zmieniała miejsce przebywania (od Berlina po teren obecnej Białorusi). Po zakończeniu wojny z odnalezioną rodziną zamieszkała w Poznaniu. Tu ukończyła szkołę podstawową i rozpoczęła naukę w Liceum Pedagogicznym dla Wychowawczyń Przedszkoli. Szkolenie muzyczne rozpoczęła za radą nauczycielki Kunegundy Gettler w Społecznym Ognisku Muzycznym dla Dorosłych. Równocześnie zapisała się chóru parafialnego przy kościele św. Marcina w Poznaniu, gdzie dyrygentem był Marian Nagórski, za jego namową odbyła przesłuchanie u profesora Edmunda Maćkowiaka. W 1959 roku zdobyła dyplom Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jeszcze w trakcie studiów przejęła na kilka lat dyrygenturę chóru parafii św. Wojciecha w Poznaniu. Od 1961 roku zatrudniona w Akademii Muzycznej w Poznaniu jako asystentka profesora Edmunda Maćkowiaka, który wówczas prowadził uczelniany chór mieszany. W tym samy roku rozpoczęła także prace w Punkcie Konsultacyjnym dla nauczycieli bez wyższego wykształcenia z tzw. Ziem Odzyskanych. W latach 1980–1990 pełniła funkcję prodziekana do spraw dydaktycznych na Akademii Muzycznej w Poznaniu. Od 1998 kierownik Zakładu Muzyki Kościelnej, który to sama powołała. W trakcie swojej wieloletniej pracy prowadziła chór uczelniany i wydziałowy. Od 1972 pełniła funkcję dyrektora artystycznego I okręgu miasta Poznań, a od 1988 Wielkopolski.
fot. Projekt Hamak, Grand Prix Polskiej Chóralistyki im. Stefana Stuligrosza
Jan Stanienda
1953-01-22
Jan Stanienda (ur. 22 stycznia 1953 w Bytomiu, zm. 22 września 2021) – polski skrzypek i kameralista. Studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie skrzypiec Krzysztofa Jakowicza. Od...
Jan Stanienda (ur. 22 stycznia 1953 w Bytomiu, zm. 22 września 2021) – polski skrzypek i kameralista. Studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie skrzypiec Krzysztofa Jakowicza. Od 1975 członek, a od 1977 solista i koncertmistrz Polskiej Orkiestry Kameralnej Jerzego Maksymiuka. Kierownik artystyczny Orkiestry Kameralnej "Leopoldinum" (1993-1995), współzałożyciel i dyrektor artystyczny Orkiestry Kameralnej "Wratislavia" (1996). Pomysłodawca i dyrektor artystyczny corocznego wrocławskiego Festiwalu Muzyki Kameralnej "Wieczory w Arsenale" (od 1997). Dyrektor artystyczny corocznych Europejskich Warsztatów Muzycznych i Letnich Warsztatów Orkiestrowych w Kołobrzegu (od 2005). Współpraca ze światowej sławy artystami: Yehudi Menuhinem, Maurice'em André, Michalą Petri, Wandą Wiłkomirską, Barbarą Hendricks, Andriejem Gridczukiem, Guyem Touvronem i in. Występy we wszystkich krajach Europy oraz m.in. Nowym Jorku, Osace i Tokio. Jest laureatem Wrocławskiej Nagrody Muzycznej za sezon 2005/2006.
