Fryderyk Franciszek Chopin (fr. Frédéric Chopin; ur. 22 lutego lub 1 marca 1810↓ w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista. Od...
Fryderyk Franciszek Chopin (fr. Frédéric Chopin; ur. 22 lutego lub 1 marca 1810↓ w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista. Od września 1831 roku mieszkał we Francji. Jest uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów romantycznych, a także za jednego z najważniejszych polskich kompozytorów w historii. Był jednym z najsłynniejszych pianistów swoich czasów, często nazywany poetą fortepianu. Elementem charakterystycznym dla utworów Chopina jest pogłębiona ekspresja oraz czerpanie z wzorców stylistycznych polskiej muzyki ludowej. Z okazji 150-lecia urodzin Fryderyka Chopina uchwałą Rady Państwa z 8 maja 1958 rok 1960 został ogłoszony Rokiem Chopinowskim. Z okazji jubileuszu 200-lecia urodzin Chopina zarówno uchwałą Sejmu RP z 9 maja 2008, jak i uchwałą Senatu RP z 7 października 2009, rok 2010 został ustanowiony Rokiem Fryderyka Chopina. Twórczość Ch. stała się kwintesencją muzyki romantycznej, a zarazem fortepianowej; przez słuchaczy uznana za „wcielenie romantyzmu”, wykonawcy widzą w niej „najbardziej pianistyczną fakturę wszystkich czasów”. Wśród 237 utworów Ch., aż 207 stanowi kompozycje wyłącznie fortepianowe (solowe); w 30 pozostałych partia fortepianu odgrywa istotną rolę: podstawową w utworach koncertujących, doniosłą — w kameralnych, towarzyszącą — w pieśniach. Proces twórczy u Ch. przebiegał w 2 fazach: improwizacyjno-spontanicznej (pierwszy rzut utworu) i refleksyjnej (kształt ostateczny). Tylko te utwory, które przeszły przez obie fazy, przeznaczał Ch. do wydania (166 zgrupowanych w 65 opusach); pozostałe (71) funkcjonowały w obiegu towarzyskim (wydane później przez J. Fontanę i in.). Ch. wypowiadał się poprzez zastane gatunki klasyczne oraz tworzył nowe; pewne ich rodzaje (mazurki, polonezy, nokturny, ballady) wiązano szczególnie silnie z wyobrażeniem chopinowskiego stylu.
