Koncert operetkowy 16.02.2021 g: 19:00 Sala Drabowicza BILETY W CENIE 20-30 ZŁ Młodsza siostra opery, operetka, ma wiele do zaoferowania. Co prawda niektórzy mówią, że...
Koncert operetkowy
16.02.2021 g: 19:00
Sala Drabowicza
BILETY W CENIE 20-30 ZŁ
Młodsza siostra opery, operetka, ma wiele do zaoferowania. Co prawda niektórzy mówią, że jest nadto frywolna, a na dodatek stroszy piórka. Inni podkreślają kompletny brak powagi i zbyt lekkie podejście do każdego tematu. My wiemy jedno – nikt inny nie gwarantuje tak dobrej zabawy! Wiemy też, że między nutami często ukrywa się niejedno trafne spostrzeżenie, a celne ostrze krytyki społecznej wcale nie zostało stępione dowcipem. Proponowany repertuar to zbiór perełek z trzech nurtów tego intrygującego gatunku – paryskiego (Jacques Offenbach), wiedeńskiego (Johann Strauss syn) i węgierskiego (Ferenc Lehár, Imre Kálmán). Taki dobór utworów to nie tylko obietnica miło spędzonego czasu, ale też lista przebojów, do której będziemy wracać co najmniej przez kilka kolejnych dni (tygodni) po koncercie.
Repertuar:
Imre Kalman - Czardasz Maricy z operetki „Hrabina Marica”
Monika Mych-Nowicka
Jerome Kern – Ol’ Man River z musicalu „Showboat”
Rafał Korpik
Johann Strauss - Kuplety Orlovsky’ego z operetki „Zemsta nietoperza”
Magdalena Wilczyńska-Goś
Franz Lehar - Twoim jest serce me z operetki „Kraina uśmiechu”
Piotr Friebe
Leigh Mitch - To Dream the Impossible Dream z operetki „Człowiek z La Manchy”
Rafał Korpik
Franz Lehar - Pieśń o Wilii z operetki „Wesoła wdówka”
Monika Mych-Nowicka
Franz Lehar - Usta milczą, dusza śpiewa z operetki „Wesoła wdówka”
Monika Mych-Nowicka, Piotr Friebe
Franz Lehar - Kiedy skrzypki grają z operetki „Cygańska miłość”
Magdalena Wilczyńska-Goś
Imre Kalman - duet W rytm walczyka z operetki „Księżniczka czardasza”
Monika Mych-Nowicka, Piotr Friebe
Frederick Loewe – Tę ulicę znam z „My Fair Lady”
Rafał Korpik
Frederick Loewe - Przetańczyć całą noc z „My Fair Lady”
Magdalena Wilczyńska-Goś
Johann Strauss - Finał II aktu operetki „Zemsta nietoperza”
wszyscy soliści
Dyrekcja Teatru zastrzega możliwość zmian w repertuarze.
Ludwig Philipp Scharwenka, pol. Ludwik Filip Scharwenka (ur. 16 lutego 1847 w Szamotułach, zm. 16 lipca 1917 w Bad Nauheim) – polsko-niemiecki kompozytor i pedagog. Brat Xavera. Początkowo...
Ludwig Philipp Scharwenka, pol. Ludwik Filip Scharwenka (ur. 16 lutego 1847 w Szamotułach, zm. 16 lipca 1917 w Bad Nauheim) – polsko-niemiecki kompozytor i pedagog. Brat Xavera. Początkowo uczył się w gimnazjum w Poznaniu. W 1865 roku wyjechał wraz z rodziną do Berlina. Studiował u Richarda Wüersta i Heinricha Dorna w Neue Akademie der Tonkunst, gdzie następnie od 1868 roku wykładał. Od 1880 roku był żonaty ze skrzypaczką Marianne Stresow (1856−1918). W 1881 roku został wykładowcą utworzonego przez jego brata w Berlinie konserwatorium, gdzie uczył teorii i kompozycji. Od 1891 roku pełnił funkcję dyrektora tej uczelni, w 1902 roku otrzymał tytuł profesorski, a od 1911 roku był członkiem senatu uczelni. W 1891 roku wspólnie z bratem odwiedził Stany Zjednoczone. Do jego uczniów należeli Oskar Fried i Otto Klemperer. W swojej twórczości łączył elementy klasycystyczne (upodobanie do formy sonatowej) z romantycznymi (rozbudowane tematy, często o lirycznym charakterze). W monumentalnych formach symfonicznych nawiązywał do wzorców Brucknerowskich. Skomponował m.in. 2 symfonie, poemat symfoniczny Frühlingswogen, Arkadische Suite, Koncert skrzypcowy, Kwintet fortepianowy, Dramatische Phantasie, 2 polnische Volkstänze, ponadto utwory kameralne, fortepianowe, wokalne.
Johann Strauss III (wnuk)
1866-02-16
Johann Strauss III (ur. 16 lutego 1866 w Wiedniu, zm. 9 stycznia 1939 w Berlinie) – austriacki kompozytor, syn Eduarda Straussa i wnuk Johanna Straussa. Był on nieformalnym kontynuatorem...
Johann Strauss III (ur. 16 lutego 1866 w Wiedniu, zm. 9 stycznia 1939 w Berlinie) – austriacki kompozytor, syn Eduarda Straussa i wnuk Johanna Straussa. Był on nieformalnym kontynuatorem tradycji muzycznych rodziny Straussów po rozwiązaniu orkiestry sygnowanej nazwiskiem jego ojca w 1901 roku. Początkowo nie był doceniany, gdyż zmieniły się gusta publiczności, skłaniającej się na przełomie wieku w kierunku kompozytorów w rodzaju Ferenca Lehára i Oscara Strausa. Mimo że nad jego wszechstronną edukacją muzyczną pieczę sprawował jego wuj Johann Strauss (syn), Johann Strauss III pozostał w pamięci potomnych głównie jako dyrygent. Po niepowodzeniu jego operetki Koty i myszy, której premiera miała miejsce w Wiedniu w 1898 roku, pozostałe dzieła pisał pod pseudonimem, aby nie szargać dobrego imienia swoich znanych krewnych. Johannowi zawdzięczamy uratowanie przed zniszczeniem wielu dzieł sławnych przodków i wydanie ich w 1903 roku po raz pierwszy na płytach gramofonowych. Jego późniejsze prace, w rodzaju Dem Muthigen gehört Die Welt op. 25 (Świat Należy do Śmiałych) i Krönungs-Walzer op. 40 (Walc koronacyjny) z okazji koronacji króla Edwarda VII były znacznie popularniejsze niż jego wcześniejsze dzieła.
