Jan Wiktor Kiepura (ur. 16 maja 1902 w Sosnowcu, zm. 15 sierpnia 1966 w Harrison) – polski śpiewak (tenor) i aktor. Cieszył się dużą popularnością na arenie międzynarodowej, odnosząc...
Jan Wiktor Kiepura (ur. 16 maja 1902 w Sosnowcu, zm. 15 sierpnia 1966 w Harrison) – polski śpiewak (tenor) i aktor. Cieszył się dużą popularnością na arenie międzynarodowej, odnosząc sukcesy na scenach czołowych teatrów świata, jak również w salach koncertowych. Za pieniądze zarobione na scenach świata w okresie międzywojennym wybudował w Krynicy-Zdroju hotel Willa „Patria”, który był scenerią kilku filmów realizowanych pod koniec lat 30. Równocześnie z karierą muzyczną, sporadycznie udzielał się aktorsko – wystąpił w 12 filmach muzycznych. Od 1967 corocznie odbywa się w Krynicy-Zdroju Festiwal im. Jana Kiepury, dawniej organizowany jako Festiwal Arii i Pieśni im. Jana Kiepury. Kiepura cechował się ogromną pracowitością, całymi godzinami potrafił ćwiczyć jedną frazę lub pasaż, czy nawet pojedynczy ton, nim osiągnął zadowalający go rezultat. Świadectwem tej pracy są dziś istniejące, aczkolwiek nie dość liczne, nagrania płytowe. Szczególne doceniany był za operowanie oddechem w arii z Turandot, brawurową kadencję w popularnej arii z Rigoletta, stretto z Trubadura (włączone do amerykańskich longplayowych antologii Top Artists Platters i The Golden Age of Opera), pełną temperamentu Tarantela Gioacchino Rossiniego czy piano na wysokich nutach w błahej piosence Ninon z filmu Pieśń dla ciebie. Poza publicznymi wystąpieniami nie przejawiał skłonności do zbytniego gloryfikowania swojej osoby i sztuki. Z jego listów pisywanych do prof. Brzezińskiego przebijało poczucie wysokich wymagań wobec samego siebie. Zmarł nagle na atak serca 15 sierpnia 1966 w miejscowości Harrison, przy telefonie – po otrzymaniu niepomyślnej wiadomości od jednego ze swych agentów finansowych. 3 września przed kościołem św. Krzyża zgromadziły się wielotysięczne tłumy mieszkańców stolicy i, tworząc kolejkę opasującą gmach Teatru Wielkiego, defilowały przed wystawioną w holu teatru trumną, przy której wartę honorową trzymali reprezentanci świata sztuki. Następnie kondukt pogrzebowy, liczący ponad 200 tys. żałobników, ruszył na cmentarz Powązkowski – Kiepura spoczął w alei zasłużonych (grób 80/81).
