KALENDARIUM WRZESIEŃ

Zdzisław Szostak (ur. 13 stycznia 1930 w Sosnowcu, zm. 7 września 2019 w Łodzi) – polski kompozytor i dyrygent. W 1954 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Katowicach, gdzie studiował kompozycję u Bolesława Szabelskiego i dyrygenturę u Artura Malawskiego. W latach 1967–1971 kierownik artystyczny Filharmonii Poznańskiej, od 1971 do 1987 zastępca dyrektora do spraw artystycznych i dyrygent w Filharmonii Łódzkiej, a w latach 1972–2000 pedagog Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (późniejszej Akademii Muzycznej) w Łodzi, prowadzący do 1995 orkiestrę symfoniczną tej uczelni. Pod jego batutą wykonano nagrania do 200 filmów, były to kompozycje m.in. Wojciecha Kilara i Zbigniewa Preisnera. Sam jest twórcą muzyki do 40 produkcji, w tym 20 filmów fabularnych. Zmarł 7 września 2019 roku w Łodzi. 13 września został pochowany w katolickiej części Starego Cmentarza w Łodzi.

fot. Filharmonia Poznańska

Antoni Stolpe (ur. 23 maja 1851 w Puławach, zm. 7 września 1872 w Merano) – polski kompozytor, pianista. Kształcił się w Instytucie Muzycznym w Warszawie pod okiem Karola Freyera i Stanisława Moniuszki (dyplom uzyskał w 1867 roku) oraz F. Kiela i T. Kullaka w Berlinie. Zmarł w wieku 21 lat w wyniku powikłań po zapaleniu płuc. Twórczość Antoniego Stolpego obejmuje m.in. Symfonię a-moll (1867), uwertury koncertowe, Hommage à Mendelssohn na orkiestrę (1868), sonaty fortepianowe a-moll (1867) i d-moll (1870), etiudy i wariacje fortepianowe, Sonatę skrzypcową, Scène dramatique na wiolonczelę i kwintet smyczkowy, utwory kam. – Sekstet fort. (1867), Trio fort. (1869), pieśni, utwory religijne, Credo na chór, solistów, kwintet smyczkowy i organy oraz wiele innych.

Jerzy Salwarowski (ur. 7 września 1946 w Krakowie) – polski dyrygent, kompozytor, profesor sztuki. Pomysłodawca i organizator Festiwalu Muzycznego Toruń-Muzyka i Architektura (obecna nazwa – Międzynarodowy Festiwal „Nova Muzyka i Architektura”). Urodził się 7 września 1946 r. w Krakowie. Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie – kompozycję u Tadeusza Machla i Krzysztofa Pendereckiego oraz dyrygenturę u Henryka Czyża i Krzysztofa Missony. Swoje umiejętności doskonalił w Accademia Chigiana u F. Ferrary. Od 1972 r. był dyrygentem i dyrektorem wielu muzycznych instytucji. Pracował kolejno w: Filharmonii Opolskiej, Filharmonii Śląskiej w Katowicach, Wielkiej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia, Operze Śląskiej. W latach 1988–1991 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy. W placówce tej realizował wielkie formy wokalno-instrumentalne: oratoria, msze, pasje, kantaty z udziałem chóru „Arion” i chórami akademickimi. Za jego dyrekcji zespół bydgoskich filharmoników odbył kilka tournée zagranicznych, m.in. do Niemiec, Francji, Hiszpanii. Z nastaniem sezonu 1991 r. objął Filharmonię Lubelską, a od 1996 r. związał się z Toruńską Orkiestrą Kameralną. Od 1996 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Muzycznego Toruń-Muzyka i Architektura, a od roku 2000 jest profesorem Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie pełni funkcje kierownika zakładu dyrygentury symfonicznej i operowej. Od 1 września 2005 do 2011 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Częstochowskiej oraz Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej. Od 2000 roku wykłada w Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie kieruje Katedrą Dyrygentury. W 2005 roku, z rąk Prezydenta RP, otrzymał nominację profesorską. W 2008 r. został mianowany profesorem zwyczajnym. Dyryguje orkiestrami w Europie, Azji, Afryce i Ameryce, współpracuje z czołowymi orkiestrami i operami w Polsce. Z polskimi orkiestrami odbył wiele tournée koncertowych w Europie. Znajdował się w gronie dyrygentów licznych festiwali, m.in. Warszawska Jesień, Festiwal Flandryjski, Pražske Jaro i Millenium Pace. Współpracując z polskimi orkiestrami radiowymi dokonał wielu nagrań archiwalnych. Dyskografia Jerzego Salwarowskiego zawiera wiele płyt nagranych dla firm zagranicznych: Amreco, Adda, Thorofon – oraz polskich: Tonpress, Selene, Wifon, DUX i Polskie Nagrania. Dla tej ostatniej wytwórni nagrał album płytowy z muzyką George Gershwina, nagrodzony w 1994 r. „Złotą Płytą”, a w 1999 r. wydany na CD. Dokonał pierwszego kompletnego nagrania poematów symfonicznych Mieczysława Karłowicza, także wydanych obecnie na CD i nominowanych do nagrody „Fryderyk ‘99”. Jerzy Salwarowski nagrał również dwa CD z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną oraz pierwszą w historii Filharmonii Szczecińskiej płytę „Słynne Kaprysy”, która otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk ‘98”. Wiosną 2002 r. wraz z synem Hubertem nagrał krążek, na którym znalazły się I Koncert fortepianowy d-moll op.15 J. Brahmsa (z towarzyszeniem NOSPR-u) i III Koncert fortepianowy C-dur op.26 S. Prokofiewa (z towarzyszeniem Filharmoników Szczecińskich). Ta płyta otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk 2002”. Nowym polem działalności było prowadzenie w Toruniu Wakacyjnego Kursu Dyrygenckiego (pierwszego w Polsce) oraz stworzenie Festiwalu Muzycznego Toruń-Muzyka i Architektura. Dyryguje także za granicą: w Hamburgu, Kairze, Osace, Skopje, Porto, Luksemburgu, Lukce, Everett (Washington), La Crosse (Wisconsin), Kijowie, Berlinie, Essen, Bergamo, Mediolanie, Walencji i Kopenhadze. Wiosną 2003 r. poprowadził gościnnie wykłady w Towson University Baltimore oraz Central Washington University w Ellensburgu.

fot. Krzysztof Wiktor